Nie zapraszaj pieszego na przejście dla pieszych bez upewnienia się, czy jest to bezpieczne

Należy wystrzegać się tzw. zapraszania pieszych do przechodzenia przez przejścia, bez wcześniejszego upewnienia się, że jest to dla nich bezpieczne. Spróbuję to zobrazować.

Kierując samochodem w trakcie zbliżania się do przejścia dla pieszych w pierwszej ocenie nie było żadnego pieszego. Jednak gdy byłem w odległości np. 20 m od przejścia, pojawił się pieszy, który widząc szybko jadące samochody, zatrzymał się w odległości  dwóch metrów od krawędzi jezdni, dając tym samym sygnał, iż nie zamierza wejść na przejście przed jadące  samochody. Ja mimo to podjąłem decyzję dynamicznego hamowania, graniczącego z gwałtownym hamowaniem, bez upewnienia się przez spojrzenie w lusterka (tylne i boczne) czy hamowanie pojazdu spowoduje, że jadący tuż za mną lub sąsiednim lewym (prawym) pasem kierowca samoistnie zacznie mnie wyprzedzać. W ten sposób bezwiednie stworzyłem zagrożenie dla pieszego, który mógłby skorzystać z mojego „zaproszenia” do wejścia na przejście, nie dostrzegając i nie spodziewając się jadących pojazdów na sąsiednich pasach.

Podobnych scenariuszy można wymyślać wiele, ale przecież nie o to chodzi. Faktycznie, receptą na prawidłową oceną sytuacji na przejściu dla pieszych jest czas, który kierujący muszą dać sami sobie. Ten czas mogą dać sobie z chwilą podjęcia decyzji cofnięcia nogi z gazu, w momencie zauważenia znaku D-6 – „przejście dla pieszych”. A więc zwolnienia, de facto minimalnego zwolnienia, ale spowodowania, że uwaga została skoncentrowana na przejściu dla pieszych i jego otoczeniu, przez co nasze działanie będzie racjonalne, adekwatne do sytuacji, możliwie najbardziej bezpieczne z możliwością wykluczenia dynamicznego lub gwałtownego hamowania oraz uniknięcia bezzasadnego „zapraszania pieszych” na przejścia. Zwłaszcza w sytuacjach, gdy stanowi to dla nich bezpośrednie, często śmiertelne zagrożenie.

Przepisy ruchu drogowego w sprawie przejścia dla pieszych

Sposób zachowania się kierującego w rejonie przejść dla pieszych należy określić w odniesieniu do poniżej przytoczonych przepisów ruchu drogowego.

• Art 2.11 Ustawy Prawo o ruchu drogowym : „przejście dla pieszych - powierzchnię jezdni, drogi dla rowerów lub torowiska przeznaczoną do przechodzenia przez pieszych, oznaczoną odpowiednimi znakami drogowym.”
• Art. 13.1 "(…) pieszy znajdujący się na tym przejściu ma pierwszeństwo przed pojazdem.”
• § 47.1-znak D-6 „przejście dla pieszych - oznacza miejsce przeznaczone do przechodzenia pieszych w poprzek drogi."
• § 47.4 - „kierujący pojazdem zbliżając się do miejsca oznaczonego znakiem D-6 (...) jest obowiązany zmniejszyć prędkość tak, aby nie narazić na niebezpieczeństwo pieszych (...) znajdujących się w tych miejscach lub na nie wchodzących (…)”
• § 88.1 Znak P-10 „przejście dla pieszych - oznacza miejsce przejścia dla pieszych.” D-6 P-10

Oczywiście można by przytoczyć więcej zapisów odnoszących się do przejść dla pieszych i związanych z nimi oznakowaniem, jednak nie czynię tego by skupić się tylko nad samym zachowaniem kierujących w stosunku do przejść dla pieszych i znajdujących się tam pieszych. Wszyscy zapewne jesteśmy zgodni, iż w rejonie przejść dla pieszych jesteśmy obowiązani zachować szczególną ostrożność. Na czym polega ów szczególna ostrożność, precyzują nam powyżej przytoczone zapisy.

Przykład

Zbliżając się do przejścia dla pieszych powinniśmy zwolnić (wynika to z definicji znaku D-6, który musi być ustawiony bezpośrednio przed przejściem dla pieszych). Przejścia dla pieszych są tak usytuowane, aby były widoczne z odpowiednio dużej odległości (regulują to osobne przepisy w Dz.U.03.220.2181), dlatego znak D-6 dostrzegamy już odpowiednio wcześnie. Widząc ten znak, gdy jestem 100-60 m przed przejściem, cofam nogę z „gazu” (hamowanie silnikiem). A więc zwalniam i poświęcam dwie sekundy na ocenę sytuacji w rejonie przejścia dla pieszych. Jeśli nie ma tam pieszych, kontynuuję jazdę. Jeśli jednak zachowanie pieszego budzi wątpliwości, zbliża się do przejścia, znajduje się na przejściu lub stoi bezpośrednio przed nim (bezpośrednio tzn. do około jednego metra. Większa odległość np. dwa metry w moim przekonaniu jest odległością bezpieczną) spoglądam w lusterka by mieć wiedzę o sytuacji z tyłu i nadal płynnie zwalniam obserwując pieszego, a także pojazdy jadące za mną. Jeśli sytuacja tego wymaga zatrzymuję się w taki sposób, aby pieszy i kierujący jadącymi za mną pojazdami nie mieli wątpliwości co do faktu ustępowania przeze mnie pierwszeństwa pieszym.

Prawidłowa obserwacja i ocena sytuacji ogranicza gwałtowne, czy nawet dynamiczne hamowanie przed przejściem dla pieszych. Nie należy jednak takich sytuacji wykluczyć, mając na uwadze wtargnięcie pieszego na przejście, np. z za nieprawidłowo parkującego pojazdu na chodniku, bezpośrednio przed przejściem dla pieszych. Dlatego istotnym jest by obserwacja drogi i jej otoczenia uwzględniała także sytuację za naszym pojazdem (spoglądanie w lusterka) a także, by utrzymywać bezpieczną odległość od poprzedzającego nas pojazdu.

---

Bądź na bieżąco - odwiedź nas na Facebooku lub na YouTube!